Uit de evangeliën weten we dat Jezus veel heeft gebeden. Hij zocht vaak de eenzaamheid op om te spreken met Zijn Vader. Maar nergens anders in de evangeliën vinden we zo'n lang en uitvoerig gebed van de Zaligmaker als in Johannes 17. We betreden hier, in zeker opzicht, het gebedsvertrek van de Heere Jezus. Diepe eerbied mag daarbij ons hart wel vervullen. De Vader heeft de Zoon lief en de Zoon heeft de Vader lief. In die liefde spreekt hier de Zoon tot de Vader. In dat spreken zijn al Zijn kinderen opgenomen. Wie zal deze liefde ooit kunnen peilen? Daarin ligt de vastheid van de zaligheid voor allen die door het geloof in Christus zijn.
De overdenkingen geven veel praktisch, geestelijk onderwijs.