‘Zó lief heeft God de wereld gehad, dat zelfs de schrijver van het boek Johannes ons niet kon vertellen hóéveel. Maar Hij hield zo machtig, goddelijk veel van de wereld dat Hij Zijn Zoon gaf, Zijn enige Zoon, om de wereld te redden van de ondergang en om
mensen eruit te halen tot Zijn eer. Waar kwam die liefde vandaan? Niets buiten God kan zo’n liefde opwekken. Gods liefde ontspringt uit God Zelf. Hij heeft lief, omdat het in Zijn aard ligt. ‘God is liefde’ (1 Joh. 4:8). God had lief omdat Hij wilde liefhebben. God heeft van nature zo veel liefde dat Hij die wel moest uitstorten over een wereld die ten onder gaat aan zijn eigen stijfkoppige zonde. De liefde die werd uitgestort was zo diep, zo weids en zo krachtig dat zelfs met fantasie
haar grootte niet te schatten is. Daarom gaf de Heilige Geest ons het bijzondere, kleine woord ‘zo’ en liet Hij het aan ons om te proberen haar op te meten, naar de mate waarin wij meer en meer van de goddelijke liefde ontdekken.’
In dit boek schrijft Spurgeon op een bijzondere manier over de liefde van God waarin we mogen wandelen. Op een mooie manier laat hij zien hoe onze liefde tot God daaruit voortvloeit. Hoe die liefde zich uit, beschrijft Spurgeon in de laatste preek over 1 Korinthe 13.
