Promissio universalis en mandatum credendi in de gereformeerde orthodoxie (1620-1650)

In de Reformatie herontdekt men de belofte van het Evangelie. Niemand wordt door God op voorhand van Zijn belofte uitgesloten en iedereen is verplicht Gods belofte te geloven. In de gereformeerde orthodoxie wordt vanuit het debat met de remonstranten en lutheranen dit reformatorische uitgangspunt in diverse richtingen uitgewerkt. In deze studie wordt de algemeenheid van de belofte en de plicht om te geloven in onderlinge samenhang met elkaar onderzocht. Daardoor worden patronen en perspectieven zichtbaar die niet alleen de creativiteit en diversiteit binnen de orthodoxie duidelijk maken, maar die ook vragen om een zinvolle toepassing in de hedendaagse gereformeerde theologiebeoefening.

Gebonden, 320 pagina's.