Dit boek bevat het fascinerende verhaal van een rabbijn die vanuit Oost-Europa aan een lange zwerftocht begint. De Heere had hem geroepen om de duisternis te verlaten en tot de gekruisigde Christus te komen. Wie die Gekruisigde is weet hij nog niet, maar op de zwerftocht die hem uiteindelijk in Nederland brengt, gaat hem langzaam maar zeker het licht op.
Het is beschamend in deze autobiografie te lezen hoeveel wantrouwen Salomon Duijtsch ondervond van zogenaamde christenen. In dat licht is het een dubbel wonder dat deze zoon van Abraham de moed niet verloor en dat hij het Evangelie van harte mocht omhelzen.
Dat laatste is slechts op één manier te verklaren: het was God die hem trok, vanuit Zijn eeuwige liefde. Het was de Gekruisigde Die Zich aan hem openbaarde toen er van zijn kant geen weg meer overbleef. En het was de Heilige Geest die hem - door diepe worstelingen heen - bracht tot de zekerheid van het geloof.