Dit is het verhaal van Tryntsje Beimers. Een kleine, dappere vrouw, die zich zonder angst liet leiden door God, want 'geloven is immers vertrouwen'. Ze vertrok in 1953 naar een voor haar ver en vreemd land, Tanzania, om nooit meer om te keren. Ze had in haar ene hand de Bijbel en in haar andere hand een herderszakmes, dat ze altijd bij zich droeg. Haar motto was: 'Bid en werk.' Bidden deed ze onderweg en thuis, door gewoon tijdens haar bezigheden met God te praten, in stilte of hardop. Ze schonk de mensen vertrouwen en had haar hele leven daarom letterlijk de deur van haar huis nooit op slot. Ze gaf alles wat ze in huis had voor haar medemens: 'Altijd welkom', 'karibu'!
Zij stond op voet van gelijkheid met de mensen om haar heen en bleef heel eenvoudig, wat ook bleek uit haar levensstijl. Ze hield niet van scheiding brengen, maar voegde aaneen. Daarbij verloor ze nooit haar visie uit het oog, ze was rechttoe rechtaan. Ze bracht geen oordeel, maar juist liefde. Ze hield van alle mensen en de mensen hielden van haar. Zo bereikte ze miljoenen mensen met dit evangelie, dat Jezus voor ons de schuld heeft gedragen en God onze Vader wil zijn. Waarop ze zou zeggen: 'Kabisa', 'zo is dat!'.