Oboh duwt het lage deurtje open. Het knerpt. 'Je mag je zaklamp nu wel aandoen.' Oboh's stem is een beetje schor, alsof zijn keel bijna dichtzit.
Het licht is fel na de duisternis buiten. Nwokoro's adem stokt als hij ziet waar Oboh hem naartoe heeft gebracht. 

Oboh heeft een geheim. Nwokoro voelt het gewoon. Wat houdt zijn beste vriend toch voor hem verborgen? Op een nacht neemt Oboh hem mee naar buiten. In het donker sluipen twee jongens door het veld. Niemand mag hen zien. Ze zijn op weg naar een oud hutje...