'Yes!' riep Sven. 'Dus het gaat niet door! Mag ik jouw kamer?'
'Als ik merk dat je zelfs maar in mijn kamer geweest bent, ga je eraan.'
Sven ging meteen over op een andere tactiek. 'He, mam. Als Lynn in Zwitserland is, mogen we dan een hond?'
Mijn moeder ging door met groente snijden. 'Nee.'
'Een poes dan?'
'Absoluut niet.'
'Ja maar mam, het is voor ons zielig als Lynn weg is. Een konijn!'
Het kan Sven niks schelen dat ik wegga. Het kan mijn moeder niks schelen. Het kan niemand iets schelen.
 

Lynn is brugklasser én astmapatiënt. Ze is vastbesloten zich niet door haar allergieën op de kop te laten zitten. Maar dan stuurt de longarts haar voor vier maanden naar de astmakliniek in Davos. Lynn wil niet, maar gelukkig blijkt het leven in Davos ook z'n leuke kanten te hebben...
 

Een boek over piepende adem, chronische jeuk en hopeloze liefde....