Tabula rasa als pedagogisch ijkpunt.

Is een kind bij de geboorte als een onbeschreven blad papier óf onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad? Wat betekent het als we belijden dat een pasgeborene ‘aan allerlei ellende, ja aan de verdoemenis zelf onderworpen is, máár in Christus geheiligd en tot kind aangenomen’?

Verrassend genoeg blijken nadere reformatoren als Jacobus Koelman en Willem Teellinck een optimistische kijk te hebben op de opvoedbaarheid van het kind. Nemen zij de verdorven, menselijke natuur wel serieus genoeg?

In het jodendom wordt het kind vanaf vier jaar ingewijd in de wereld van de Thora en beschouwd als een heilige vrucht, toegewijd aan de heilige dienst van God. Wat is de theologische betekenis van de besnijdenis en hoe kijken joden aan tegen individualiteit en collectieve identiteit?

Paperback, 160 pagina's.